Penceremden/Ben

Sabah 08:30 da başlayan iş maceram 18:00 olana kadar bu pencereden dışarı bakmakla geçiyor.

Dün gece başlayan yağmur bu sabahta devam ediyor.Biraz önce sağnak şeklinde başladı yağmaya

Asahcımla konuşuyorduk tamda dedim süper hızlı yağmur yağıyor o da burası güzel dedi bende ona göstereyim diye dur çekip geleyim dedim :) ve çektim sonra herkes görsün bari dedim :) Asahcımcım

biraz çatladı göründe beton yığınları içimndeyim diye yapıyorsun di mi bunu bana dedi :) yooo niyetim

sadece yağmuru izlettirmekti :)

Koskoca gün bu pencereden dışarı bakıp düşünmekle geçiyor..Ne kötü değil mi? hayat çok garip ekmek paramız için saatlerce uğraşıp didinip duduyoruz.Ben şanslıyım böyle güzellikler mevcut ya sadece cidden dört duvar arasında olanlar ne yapsın.Ben şanslıyım derken tozun bende astım başlangıcına neden olduğu geldi aklıma..Neydi efenim her güzelin bir kusuru vardır mıydı? evet öyle :)

Hazır penceremden demişken biraz kendimden mi bahsetsem ne? bu soru işareti kendime :)
Neval'im ablam istemişti bunu ve o gece düşünmeye başladım ne kadar zormuş insanın kendinden bahsetmesi.. o kadar çok etkilenmişim ki..çok fena bir rüya(hayır olsun) gördüm;

"Bir ufaklık cüce gibiydi sürekli bana saldırıyordu yaratık gibi birşey elinde bıçak her yerimi çizdi :) canım çok yandı..sonunda babamla elindekini alıp polise teslim etmek için yola çıktık yarı yolda ben geri döndüm babam devam etti..geri geldiğinde babam dedim ki teslim ettin mi o da bana ne teslim etmesi bitti işi demez mi tam o sırada babamın arkasında iş arkadaşımı gördüm elinde kanlı bir odun vardı..resmen çöktüm  o anda eşiğe oturdum ve ağlamaya başladım öldürmüşlerdi onu ve benim yüzümden diye sayıklamaya başladım hıçkırıklara boğularak..bana o kadar acıyı çektiren o değilmiş gibi.."

İşte ben buyum kıyımsız Ülkü..bana yapılan herşeye rağmen kıyamam..kıyamayarak gördüğüm zararlarıda düşünerek yaşadım hep ama yine yeniden ne yaşatırsa yaşatsın insanlar bana..her defasında affedip kıyamadım onlar gibi olamadım..kısaca bu işte Ülkü sanırım bu da kendimi anlatmaya yeterli..gerisini siz düşünün :) Affederim kaç defa ne yaşarsam yaşayayım farketmez.. defalarca aynı şeyi yaşayıp aynı kişileri affederim..hep demişimdir ki rabbim bile küçük bir duayla çok büyük günahları affetmiş..banamı düşer affetmemek? öyle değil mi?

Sevgiler hepinize ;)